ಗುರು-ಶಿಷ್ಯರ ಬಾಂಧವ್ಯ

ಪರಮಹಂಸ ಯೋಗಾನಂದರು ಗುರು-ಶಿಷ್ಯರ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು “ಬಹಳ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಮತ್ತು ಖಾಸಗಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬೆಸುಗೆ… ಶಿಷ್ಯನ ಕಡೆಯಿಂದ ನಿಷ್ಠಾವಂತ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಯತ್ನದ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳು ನೀಡುವ ದಿವ್ಯ ಆಶೀರ್ವಾದಗಳ ಸಾಂಗತ್ಯ” ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಗುರುವಿನ ನಂಬಿಕೆಗೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಶಿಷ್ಯನು ಗುರುವಿನೆಡೆಗೆ ತನ್ನ ನಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ವೈಎಸ್ಎಸ್ ಪಾಠ ಮಾಲಿಕೆಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಆದವರು ಬಾಹ್ಯದಲ್ಲಾಗಲಿ ಅಥವಾ ಆಂತರಿಕವಾಗಿಯಾಗಲಿ ಅಂತಹ ವಾಗ್ದಾನ ನೀಡಲೇ ಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ. ಪರಮಹಂಸಜಿಯವರು ಪ್ರಬಲ ಧ್ಯಾನ ತಂತ್ರಗಳ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಯಾರಿಗಾದರೂ—ಅವರ ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆ ಅಥವಾ ಅಭ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ—ಯಾರು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಕಲಿಯಲು ಇಚ್ಛಿಸುವರೋ ಮತ್ತು ಆ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಗೌಪ್ಯವಾಗಿ ಇಡುವ ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡುವರೋ, ಅಂತಹವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಉಚಿತವಾಗಿಯೇ ನೀಡಿರುವರು.

ಆದರೂ, ಯಾರು ತಮ್ಮನ್ನು ಭಗವಂತನ ಕಡೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುವ ತಮ್ಮ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಪಥವಾಗಿ ಕ್ರಿಯಾಯೋಗ ವಿಜ್ಞಾನದ ಕಡೆಗೆ ಸೆಳೆಯಲ್ಪಡುವರೋ, ಅವರಿಗೆ ಪರಮಹಂಸ ಯೋಗಾನಂದರು ಕ್ರಿಯಾಯೋಗ ತಂತ್ರದ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕಾಗಿ, ದೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಯೋಗದಾ ಸತ್ಸಂಗ ಸೊಸೈಟಿ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ ಮೂಲಕ ನೀಡಲಾಗುವ ಆ ಪವಿತ್ರ ದೀಕ್ಷೆಯು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಹಾಗೂ ಪರಮಹಂಸ ಯೋಗಾನಂದರ ನಡುವೆ ಗುರು-ಶಿಷ್ಯ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ.

ಒಬ್ಬ ನೈಜ ಗುರುವು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಜೀವಿಸಿರುವವನು, ಭೌತ ಶರೀರದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಸಹ. ಭಗವಂತನ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿತ್ವ ಹಾಗೂ ಸರ್ವಜ್ಞತ್ವಗಳ ಜೊತೆಗಿನ ಐಕ್ಯತೆಯ ಮೂಲಕ ಒಬ್ಬ ನೈಜ ಗುರುವು ಸದಾ ಕಾಲ ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯನ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿತಿರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಅಥವಾ ಅವಳನ್ನು ನಿರಂತರ ಪ್ರೇಮ ಹಾಗೂ ರಕ್ಷಣೆಯಿಂದ ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ.